υθλορρήμων

-ον, Μ

αυτός που φλυαρεί ανόητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕθλος «φλυαρία» + -ρρήμων (< ῥῆμα + κατάλ. -ων), πρβλ. κομπο-ρρήμων].